Na ścianie masz kolekcję swoich barwnych wspomnień ...

Jest piękna gwieździsta noc, a księżyc od dawna nie świecił tak jasno jak dziś. Ernest, bo tak się nazywał ten zacny elf siedział przed swoim malutkim domkiem i spoglądał w niebo. Po chwili usłyszał szelest. Zza drzewa wyszedł...


Fajna ta zabawa

... Marian był grubym śmierdzącym trollem ubranym w śmieszne żółte majtasy, które zapewne znalazł w swoim cudownym kufrze pełnym przeróżnych skarbów (właśnie widać jakich ) ...

Jest piękna gwiaździsta noc, a księżyc od dawna nie świecił tak jasno jak dziś. Ernest, bo tak się nazywał ten zacny elf siedział przed swoim malutkim domkiem i spoglądał w niebo. Po chwili usłyszał szelest. Zza drzewa wyszedł wielki, przerażający potwór. Nazywał się Marian. Marian był grubym, śmierdzącym trollem ubranym w śmiesznie żółte majtasy, które zapewne znalazł w swoim cudownym kufrze pełnym przeróżnych skarbów(właśnie widać jakich). Ernest zdziwił się na jego widok i z wrażenia dostał czkawki ...

Jest piękna gwiaździsta noc, a księżyc od dawna nie świecił tak jasno jak dziś. Ernest, bo tak się nazywał ten zacny elf siedział przed swoim malutkim domkiem i spoglądał w niebo. Po chwili usłyszał szelest. Zza drzewa wyszedł wielki, przerażający potwór. Nazywał się Marian. Marian był grubym, śmierdzącym trollem ubranym w śmiesznie żółte majtasy, które zapewne znalazł w swoim cudownym kufrze pełnym przeróżnych skarbów(właśnie widać jakich). Ernest zdziwił się na jego widok i z wrażenia dostał czkawki. Ciagle patrzył na  zadziwiajacego stwora. Chciał to niego podejsc.. jednak tego nie uczynił, gdyż troll śmierdział jak wielka kupa łajna. Nie mineło nawet kilka chwil a stwór odezwał się do Elfa-

Jest piękna gwiaździsta noc, a księżyc od dawna nie świecił tak jasno jak dziś. Ernest, bo tak się nazywał ten zacny elf siedział przed swoim malutkim domkiem i spoglądał w niebo. Po chwili usłyszał szelest. Zza drzewa wyszedł wielki, przerażający potwór. Nazywał się Marian. Marian był grubym, śmierdzącym trollem ubranym w śmiesznie żółte majtasy, które zapewne znalazł w swoim cudownym kufrze pełnym przeróżnych skarbów(właśnie widać jakich). Ernest zdziwił się na jego widok i z wrażenia dostał czkawki. Ciagle patrzył na  zadziwiajacego stwora. Chciał to niego podejsc.. jednak tego nie uczynił, gdyż troll śmierdział jak wielka kupa łajna. Nie mineło nawet kilka chwil a stwór odezwał się do Elfa- "sory stary, którędy do Sanoka?" "nie mam pojęcia." - i ciesząc się, że pozbył się tego smrodu, czekał, aż trollu odejdzie. On jednak wciąż stał  i przypatrywał sie Ernestowi.  Nagle zza krzaków...

Ostatnio edytowany przez Pączalski :) (2006-06-15 15:23:07)

... odpowiedział: "Te, no... Do Sanoka to ja nie wiem jak dojechać. Nie jestem stąd. Hmm.. ale no wiesz ten tego no... NOO ten! no kurczę no .. no wiesz tego i ten, o ten tamten tutaj. Idź tam i do tego tamtego tam i wtedy w tamtym gdzieśtam ten no tego wsiądziesz w tramwaj i dojedziesz do Zagórza,a dalej się spytasz, bo nie ten ... No tego, no! Kurczę pieczone noo! Aha! ja ten tego no nie ten tutejszy przecież jestem!(...)"

- krzyknął ktoś w oddali ... W tenczas na raz dwa raz po raz czy tam trzy po cztery piątych obydwa wielkie stworzenia zwróciły się w kierunku tegoż oto głosu ... kto to był? Pomiędzy kim toczyła się rozmowa?
- "Marianku gdzie ten czad? Czujesz? Rety udusiiimy się, ajjj!"- spanikował jakże śmierdzący troll...