Na ścianie masz kolekcję swoich barwnych wspomnień ...

to był krótki wstęp, a teraz czas na konkrety... Rudawka Rymanowska, piękne malownicze miejsce położone w Beskidzie Niskim ... Stanica ZHP na której przebywałyśmy jest niemalże otoczona zewsząd wodą ... oj ta woda dawała nam popalić troszkę, ale jak na 54 przystało DAŁYŚMY RADĘ... i chyba nikt się nie pogniewa jak za każdego podpiszę się słowami: JESTEŚMY Z TEGO FAKTU DUMNE

nie zapomnę pierwszej doby... naszego NIEPLANOWANEGO WYJAZDU do Beska, a następnie wedrówki do Mymonia, gdzie brat Dojci zabrał nasze plecaki i wyruszył w dalszą podróż... z resztą ... my również wyruszyłyśmy... tyle, że pieszo, aż do pewnego momentu ... aż druh Zielonka spotkał nas na drodze i zabrał do Rudawki (wielkie druhowi dzięki!)
a jak do tego doszło?
przez moją nieopatrzność.. Przyznam. Każdy popełnia błędy.
Choć czy ta moja nieopatrzność nie była warta tego spaceru?
Gdyby nie to nie miałybyśmy okazji przejść w Besku koło rzeki, której poziom był dość niebezpiecznie wysoki, nasza druhna komendantka- Dorotka Janowska nie miałaby okazji mieć bliskiego spotkania z krówką, która była na tyle uprzejma, że przesunęła się ze szlaku ... (taaaak ... KROWA, nie kto inny )
a w końcu dotarłyśmy na miejsce i mamy co wspominać

i tam już się zaczęła nasza ciężka praca ... a jakże owocna ...
a czym zaowocowała?
koszenie, grabanie w wyniku którego została zatwierdzona nowa sprawność Grabaża** , robienie lampionów zwanych Świetlikami, czy też kombinowanie z drabinką przy wartowni (Warczarni) ukończone moim upadkiem było warte zachodu .... czy ktoś zaprzeczy?

nio dobra... to narazie tyle z mojej strony ... teraz chwila na wypowiedzi innych ... buziakiii kochane

Co prawda na tym obozie mnie ni bylo, a zamierzałam byc trudno ... innym razem moze wypali...
ale w kazdymrazie słyszałam ze bylo fajnie... O Janku tez i o  K.R.O.N.I.D'zie czy jak to sie tam nazywało

Tylko Goska potrafi go zapamietac (refren) Krecie, z dnia na dzien mam do Ciebie coraz wiekszy zal ze mnie tam nie przemyciłas Cóz... zycie ) ale jak to sie mowi... zawsze jest ten nastepny raz... chyba ze go nie ma... pozdro

Oto mój pierwszy post na naszym drużynowym forum i cieszę się, że dotyczy on właśnie tego tematu -
                     Obozu 54DH Pod Czarną Owcą 2006 w Rudawce Rymanowskiej!

W zeszły weekend odwiedziłyśmy z Anią ponownie to miejsce podczas jesiennego rajdu i... wiecie co najpierw zrobiłam? Weszłam na Warczarnię! A tam - resztki konstelacji: skorpiona, ryb, wagi... Widzicie? Tam "niebem jest ziemia, dlatego gwiazdy sie przenoszą"
Na bazę dostałyśmy sie przez kładkę - tak tak, te samą, którą podchodzili nas, niczego nie świadome dziewoje, podstępni studenci z Wisłoczka. Momentalnie stanęły przed oczami ich ścieżki wydeptane w trawie, świeczki ze świetlików ułożone w krąg na środku majdanu ciemną nocą, akcja dywersyjna... Niemalże czuje zapach podpalonej świecy dymnej i słyszę miarowy tupot naszych nóg w drodze do ich bazy...
Ale... coś jeszcze było wcześniej - przyrzeczenie Gosi! I my, stojące niczym latarnie, wskazujące jej drogę, tę harcerską, prowadzącą przez zdradliwą rzekę...
Codziennie ognisko (rozpalane głównie przez Madzię), długie rozmowy, śpiewy, opowieści, wspólne plany, patrzenie w gwiazdy, nasłuchiwanie Cipiura i Niewidzialnego...

Często zastanawiam się, czym jest szczęście. Nadal nie znam odpowiedzi. Ale wiem jedno - tam je czułam.

tak.... bo szczęście to my .... jako jedyni wśród zwierząt mamy zdolność do życia w świecie fizyko-biologicznym, a również w świecie duchowym, który sami tworzymy ... cokolwiek dotkniemy i użyjemy ze świata przyrody, w naszych rękach staje się nowym przedmiotem, posiadającym nowe właściwości ... tak też wzięłyśmy w swoje ręce tamto jakże "dziewicze" ( ) miejsce ... Rudawka Rymanowska ... w naszych rękach nabrała większego znaczenia niż sama przyroda, która jest źródłem początku .... tam pozostało jeszcze jedno źródło, które wytworzyłyśmy my- te 7 wspaniałych .... z tego źródła wylewają się wspomnienia, które ukształtowały na nowo nasze życie, bo cokolwiek się zmienia- tak i my się zmieniamy... wylewają się cierpliwość, uśmiech, pracowitość, radość, o dziwo bezpieczeństwo, PRZYJAŹŃ, DOBRO - wartości, które tworzymy tylko my- ludzie ... i tam częściowo pozostało nasze szczęście- my całym serduchem, tam w Beskidzie Niskim ...                           (nieco filozoficznie)

[Musisz być zalogowany, aby przeczytać ukrytą wiadomość]

Ostatnio edytowany przez Wojtek-NERON-Warchoł (2007-07-02 12:00:47)